Dag 10 Je moet toch wat te doen hebben

25 september 2011

De planning voor de komende 2 dagen is als volgt: 'sochtends excursie (van 8.00 - ongeveer 10.30) en dan weer excursie van 15.00 tot ongeveer 17.30. Tussendoor siesta, het is tenslotte vakantie. Voor vandaag staat in de ochtend een boottocht over de rivier op de planning en in de middag een tochtje paardrijden.

Zodoende zitten we om 7.30 al aan het ontbijt (nadat Gerard al een uur het terrein aan het verkennen was, niet echt een ritme van uitslapen te pakken) en stappen we inderdaad rond 8.00 uur in de boot. Deze rivier zit vol met kaaimannen en piranha's, maar halverwege krijgen we ook nog wel even de mogelijkheid om te zwemmen. Gerard houd niet van (koud) water dus neemt geen zwemkleren mee, maar Alice trekt uiteraard wel de bikini aan, maar verwacht niet te gaan zwemmen, er zitten per slot van rekening vissen in het water.

Het boottochtje is best mooi, heerlijk om zo door de jungle te varen. We zien veel kaaimannen en vogels, vooral heel veel vogels. Een van onze medereizigers heeft daarom ook een lampekap mee in de boot en het blijkt dat hier ook een camera aan vast zit. We vangen zelfs nog een glimp op van wat otters, maar deze blijven erg goed in de dekking zodat we ze niet echt goed kunnen zien. Na ongeveer een uurtje varen springt een van onze gidsen uit de boot en dat is dus het teken dat we hier even kunnen zwemmen. Er staan al verschillende mensen aan de kant, maar niemand die echt gaat zwemmen totdat ook wij allebei (jawel) een duik nemen. Het idee dat er krokodilachtigen en piranha's in dezelfde rivier zwemmen schrikt blijkbaar toch af, want er zijn er niet veel die gaan zwemmen, maar het is heerlijk!

Vervolgens nog even een uurtje terugvaren en zijn we inderdaad rond half elf terug op de fazenda. Even een snelle duik in het zwembadje om af te koelen en dan is het heerlijk tijd voor... een potje volleybal! Er is namelijk een klein beach volleybal veldje aangelegd en die moet natuurlijk wel gebruikt worden. Gerard moet toch ergens zijn energie kwijt dus die doet mee samen met nog 4 anderen. Alice en Ries zijn ondertussen op pad met de lampekap met camera eraan vast, die ze van onze medereiziger mocht lenen. Nadeel is wel dat het ding zo zwaar is dat ze nu wel erg ver naar achteren moet overleunen om al dat gewicht aan de voorkant te compenseren en niet om te vallen.

Na de lunch is dan toch tijd om even te niksen, er hangen heerlijke hangmatten overal waar we dus ook graag gebruik van maken. Je kunt zelfs slapen in zo'n ding! En dan uiteindelijk om 15.00 uur is het tijd voor een poosje knolhobbelen. Alice is hier wel redelijk bedreven in, maar de laatste keer dat Gerard op een paard zat had deze last van een koude start en kon ie alleen maar in de achteruit. Ries heeft nog nooit op een paard gezeten en het is dus best spannend voor hem/haar. Een voordeel bij deze paarden is dat als ze niet goed geleid worden ze gewoon in de automatische piloot de gids volgen, dus aan het eind komen we wel. Het tochtje begint rustig, maar op een gegeven moment geeft de gids aan dat als mensen in draf of in galop willen ze even wat afstand moeten nemen en dan dit kunnen doen. Als de paarden in galop voorbij komen stuiven bestaat de kans dat de rest dit ook gaat doen. Uiteraard doen wij hier aan mee. Bij Alice gaat alles natuurlijk heel soepel en bij Gerard gaat ie in ieder geval vooruit en ook de versnelling draf zit er op. Galop wil nog niet echt, maar is toch een verbetering van de vorige keer. Het is verder een erg leuk tochtje waarbij we regelmatig een stukje draven of galopperen (zelfs Gerard).

Eenmaal terug bij de fazenda geeft de gids aan dat het tijd is voor een potje voetbal Nederland - Brazilie, de herinnering aan het afgelopen WK is nog vers dus die afsrpaak is zo gemaakt. Want tja, je moet toch wat te doen hebben en we hebben natuurlijk een relatief rustig dagje vandaag. Helaas zijn er bij de hollanders naast Gerard maar 2 die mee willen spelen. Alice zou natuurlijk ook een goede versterking zijn, maar Ries kan nog helemaal niet voetballen dus daar heb je verder niets aan. Vandaar dat Alice en Ries plaats nemen in de VIP loge. De Brazilianen zijn overtuigd van hun eigen capaciteiten want scores van 10-0 en 15-1 kwamen al langs in de gesprekken.

Echter vanaf de start wist het Nederlands 3-tal goed te domineren. We speelden met voldoende pressie naar voren en gaven de Brazilianen weinig kans om hun eigen spel te spelen waardoor de spelverdeler met geen mogelijkheid de Braziliaanse vleugelspelers te bereiken. Bovenstaande klopt vast niet met de werkelijkheid, maar het klinkt wel stoer en de conclusie was wel dat we redelijk goed ons best deden. De stand werd vrij snel NED - BRA 1 - 0. Het leek even of dit voor korte duur was (1-1), maar het nederlandse 3-tal nam vervolgens een goede voorsprong (3-1). Af en toe wisten de Brazilianen terug te knokken (3-2) maar dit werd natuurlijk meteen weer afgestraft door het gouden trio uit de lage landen (4-2). Op naar het winnende doelpunt dus. Op dat moment kregen wij "versterking" van een van de braziliaanse gidsen. Ondanks dat hij best goed kon voetballen bleef deze verlossende treffer maar uit. Deze nieuwe toevoer van Braziliaans bloed (dan wel in het Nederlandse team) gaf zelfs de Brazilianen de gelegenheid om nog heel dicht bij te komen (4-4). Uiteindelijk, net voordat het donker werd lukte het ons toch om het winnende doelpunt te scoren. Goud voor oranje!!

Na een goeie douche en het diner tijd om de hangmat weer eens op te zoeken om te relaxen, want al met al toch best een drukke dag. Grappig nog om te zien dat het huisvarken (Marissa, klein wild zwijn - maar dus niet zo wild meer) een vriendje heeft gevonden namelijk een gordeldier. Als uiteindelijk in de hangmat de oogjes al bijna dicht gaan is het maar eens tijd om het bed op te zoeken. Ries heeft alleen nog geen zin om te slapen, want die is 's avonds laat nog aan het paardrijden aan al het gehobbel te voelen.