Dag 9 De grot en de bush

Gelukkig hadden we gisteravond alles al gepakt dus geen probleem om fris en fruitig (incl ontbijt) om 7 uur klaar te staan om te vetrekken richting de grot... *gaap*

Na (alweer) een hoop gehobbel komen we uiteindelijk aan bij de rand van een bos waar de Gruta do Lago Azul zich bevind. Ook al hebben we gereserveerd, er moet weer op zijn Braziliaans moeilijk gedaan worden om uiteindelijk alles echt rond te krijgen, maar uiteindelijk na een half uurtje wachten gaat het eerste gedeelte van onze groep naar beneden en een paar minuten later de rest.

De grot is eigenlijk een hele brede en hoge spleet in de grond die schuin afloopt naar beneden. De ingang is aardig "behangen" met lianen en begroeiing waardoor er weinig licht binnen komt. Van binnen is het een en al rots met heel veel stalagtieten en stalagmieten. Het schijnt dat al het water dat gisteren gevallen is er zo'n 2 maand over doet voordat het door de bodem heen de grot in druppelt.

Terwijl we afdalen in de grot vertelt de gids nog meer van dit soort wetenswaardigheden. Zo ook bijvoorbeeld dat hier een soort garnaal leeft die alleen hier en in een grot in Zuid AFrika voorkomt. Het beestje heeft alleen geen skelet en bijzonder is ook dat ie geen pigment heeft, dit komt omdat ie nooit daglicht te zien krijgt. Wat we zien van de grot is ongeveer de eerste 30m de diepte in waar we al zigzaggend via een natuurlijk "pad" naar beneden lopen. Zeker het eerste gedeelte waar de regen nog is gevallen is het erg glibberig.

Wat in eerste instantie de bodem lijkt blijkt later water te zijn. Bijzonder is dat dit water heel erg donkerblauw is. Dit komt niet door de bodem (die is gewoon grijs) of door het water zelf (dit is gewoon helder) maar door de lichtinval. Door de vorm van de grot worden alleen de kleurgolflengtes van de donkerblauwe kleur gereflecteerd waardoor het water deze kleur lijkt, erg bijzonder! Na een paar fotootjes is het weer tijd om de ongeveer 270 "treden" te beklimmen en Bonito te gaan verlaten.

Na een uurtje of 2 komen we aan in het plaatsje Miranda waar we zullen lunchen. Hier zien we vast een stukje wildlife. In het restaurant is een vijvertje aangelegd met een aantal vissen en ook een paar roodwangschildpadden. Er komt een straaltje zonlicht door de ramen waar een van de schildpadden heerlijk in ligt te zonnen op een bedje van wat bladeren. Helaas komt de grote broer er aan en wil ook zonnen en met ongekende snelheid wordt de schildpad van het bedje af het water in gekieperd. De inmiddels natte schildpad zoekt weer een nieuw plekje in de zon om te drogen, waarop de grote broer er weer aankomt en er gewoon bovenop gaat zitten. Erg grappig om te zien.

Een anderhalf uur later komen we op een punt waar we de grote weg gaan verlaten en nog een brug of 20 (geen idee hoeveel km's) over onverharde wegen moeten. We verruillen onze airconditioned bus in voor een pickup truck met overkapping waarmee we de pantanal in zullen rijden. Op dit moment is de pantanal vrij droog en is er bij veel bruggetjes geen water te verkennen, maar aan het eind van de zomer die doorgaans vrij nat is staan grote delen onder water. We beginnen hier al veel verschillende soorten vogels te zien, voornamelijk reigers en aalscholvers. Ook zien we hier al een enkele Toekan overvliegen die voornamelijk opvalt door zijn grote geel met rode snavel. Daarnaast zien we al een aantal keer de Jabiru,dit is de grootste vliegende vogel (soort ooievaar) uit de Pantanal (kan tot 130cm hoog worden) en valt op door zijn zwarte nek, met rode bal. Onderweg zijn onze gidsen al bezig met wildlife voor ons te spotten en op een gegeven moment horen wij dat er een "Deer" de weg oversteekt. Gelukkig wordt door een van onze groningse medereizigers bevestigd dat dit inderdaad een "dier" was. Verder zien we ook nog een stelletje blauwe ara's - grappig om deze papegaaien ook eens in het wild te zien.

Een uurtje hobbelen, horten en stoten (en 20 bruggetjes) later komen we aan bij fazenda Santa Clara. Dit is in feite een landgoed/boerderij met een klein stukje grond (47.000 hectare) waar ze soort van huisjes/appartementen gebouwd hebben en ingericht om toeristen te kunnen ontvangen, compleet met minizwembadje, bar en eetzaal. Er is nog even tijd om naar de rivier te lopen om kaaimannen te spotten, maar er is ook koud bier/ fanta in de bar, dus die keus is niet zo moeilijk.

's avonds na het buffet komen we de avond door met klaverjassen met een ander stel onder het genot van een biertje voor Gerard en een fanta orange (de lekkere) voor AliesRies.