Dag 7 Trip naar Bonito

Vandaag de laatste echt lange reisdag op de planning, van Foz do Iguacu naar Bonito (betekend “mooi”).De reis zal zo’n 12 uur in beslag nemen en we zullen ergens een tijdzone overschrijden waardoor we een uur terug gaan in de tijd en dus 6 uur tijdsverschil met Nederland zullen hebben. Wordt dus een extra lange dag.

Korte broek maar aan, want ook al is het in Foz de Iguacu ’s ochtends vroeg nog redelijk koel in Bonito is de weersverwachting ruim boven de 30oC. Rond 08.15 vertrekken we. Alsof de reis nog niet lang genoeg gaat duren inclusief de reeds geplande stops, moet Henk (die we vanaf nu Ries gaan noemen omdat het anders zo lullig is voor Henk als het een meisje is) na ongeveer een uurtje al plassen en wordt er dus maar een extra stop ingepland. Een goed begin, is het halve werk zullen we maar zeggen.

De eerste helft van de dag is redelijk door te komen. Halverwege de ochtend steken we een provinciegrens over waarbij de klok nog weer een uurtje terug gaat.Volgens de chauffeur zou de rit daarom tot aan de volgende pauze nog maar 1,5 uur duren in plaats van 2,5 uur omdat de klok dus een uur terug ging, Braziliaanse logica denk ik.

De rest van de reis duurt vooral erg lang. Naar buiten kijken is natuurlijk wel even leuk, maar begint op een gegeven moment ook te vervelen. Het reisverslag is op een gegeven moment ook wel bijgewerkt, slapen hoeft na een tijdje niet meer en lezen ben je natuurlijk ook gauw zat (Gerard wel tenminste). Wel opvallend is dat bij iedere stop het warmer en drukkender lijkt te worden.

Uiteindelijk (na nog een extra plaspauze aan het eind, maar deze keer niet vanwege Alice of Ries) rond 20.30 komen we aan in het bungelowpark in Bonito waar we 2 nachten zullen verblijven. Ook al is het donker ziet het er erg gezellig uit en goed onderhouden. Dit park wordt gerund door een Belg (Asterix, tenminste daar lijkt ie op als ie een helm met vleugeltjes zou dragen) en een heel schattig Portugees vrouwtje. Hiervoor was dit park van een Nederlander, wat meteen een verklaring is voor de nagemaakte windmolen naast de ingang.

Aangezien het voor Ries inmiddels al lang bedtjd is gaat ook Alice niet mee naar het plaatsje (30 min lopen) om een hapje te eten. Gerard natuurlijk wel en beland uiteindelijk met kaaimanvlees op zijn bord,erg lekker! Na het eten wordt er nog even de kroeg ingedoken om een paar Caparinha's naar binnen te werken :-) Uiteindelijk is het kwart voor één voordat het lichtje uitgaat. Gelukkig vertrekken we morgen pas om 9.30 om grotten te bezoeken, maar hadden we wel afgesproken om morgenochtend om 7.00 uur te gaan hardlopen (niemand weet waarom...)